Performance FFÛH
21 november 2024
Gedichten over: heel erg bang.
Open Mic WEST Den Haag. Voordracht van een gedichtenreeks.
I
De liftdeuren zijn zwart
Vijfde verdieping
Licht aan, daar
Zie ik iemand
Grauw, kort haar
Sleutels en daarachter
Het glas
Nooit zo transparant als ze zeggen
Een blauwe veeg, lippen
Weggedrukte reflectie, ik
De deuren openen
II
Naar het dakterras
Geen reling
Ik wijs naar de kippen in je moeders achtertuin
De snelweg in de verte
Als kralen, wit oranje wit
Ik sla mijn armen om mijn buik
Je zegt dat ik mag vragen
Dus, als je drugs doet, als
Je je verslapen hebt,
Dat ze heel erg op hem lijkt en dat wij
Niet op elkaar lijken, maar wat dat dan betekent
Alles verandert nog
De koelte trekt naar mijn slapen
Ik ga liggen, op mijn zij
Denk je dat ik zo in slaap kan vallen?
III
De traptreden kraken als je naar beneden loopt
Op zoek naar tandpasta
Cake op het aanrecht
Je snijdt een plak
Ik draai me naar de muur
Witte bakstenen
Om mijn hoofd tegenaan te leunen
De verwarming staat te hoog
Ik hurk, ik rust, ik adem
Op de manier dat je niet zou moeten ademen
Tandenborstel, ik moet zo slapen
Alles verandert nog steeds
Mijn moeder, als ik zeg heel erg bang
Hoort zij dat het niet zo zou moeten zijn
Maar misschien zijn er gewoon mensen
Die iemand zoenen, en dan iemand bellen,
En dan hun schouders ophalen
Of we elkaar morgen zien?
Ik weet het niet
I
De liftdeuren zijn zwart
Vijfde verdieping
Licht aan, daar
Zie ik iemand
Grauw, kort haar
Sleutels en daarachter
Het glas
Nooit zo transparant als ze zeggen
Een blauwe veeg, lippen
Weggedrukte reflectie, ik
De deuren openen
II
Naar het dakterras
Geen reling
Ik wijs naar de kippen in je
moeders achtertuin
De snelweg in de verte
Als kralen, wit oranje wit
Ik sla mijn armen om mijn buik
Je zegt dat ik mag vragen
Dus, als je drugs doet, als
Je je verslapen hebt,
Dat ze heel erg op hem lijkt en dat wij
Niet op elkaar lijken, maar wat
dat dan betekent
Alles verandert nog
De koelte trekt naar mijn slapen
Ik ga liggen, op mijn zij
Denk je dat ik zo in slaap kan vallen?
III
De traptreden kraken als je
naar beneden loopt
Op zoek naar tandpasta
Cake op het aanrecht
Je snijdt een plak
Ik draai me naar de muur
Witte bakstenen
Om mijn hoofd tegenaan te leunen
De verwarming staat te hoog
Ik hurk, ik rust, ik adem
Op de manier dat je niet
zou moeten ademen
Tandenborstel, ik moet zo slapen
Alles verandert nog steeds
Mijn moeder, als ik zeg heel erg bang
Hoort zij dat het niet zo zou moeten zijn
Maar misschien zijn er gewoon mensen
Die iemand zoenen, en dan
iemand bellen,
En dan hun schouders ophalen
Of we elkaar morgen zien?
Ik weet het niet
