‘Ze houden elkaars handen vast

en glimlachen de wereld weg

want dit voorjaar hebben ze elkaar

gevonden

en daarmee een zachtheid

geschapen

een verloren zachtheid die het idee

geeft

dat alles goed is

ja, voor hen is alles goed,

wanneer ze elkaar ontmoeten

bij de elektriciteitsmast

die grenst aan het maisveld

ja daar

waar hun wereld zich zal ontvouwen

denken ze

god weet wat er allemaal nog komen

gaat…’